«Teño a alma abrazada por fenómenos estraños,
fenómenos extraordinarios,
rompo,
rompéuseme ou vaso nas mans

Miraba cara a atrás a morea de cousas,
buligaba,
eu moraba Ningures e alí nos atopabamos,
en forma ergueu a man para dicirme,
é mentira que moramos».

Escribía Xela Arias naquel primeiro poemario, Denuncia do equilibrio (Xerais, 1986), un que xa deixaba ver a súa atitude transgresora e inconformista. Poeta, escritora e tradutora, Arias rompeu cos roles predefinidos, explorou, a través dos seus versos, toda unha independencia estilística e conceptual; un discurso marcadamente urbano co que a mocidade se sentía —séntese— identificada.

Homenaxeada no Día das Letras Galegas, o seu legado segue hoxe máis vivo que nunca e, con tal motivo, seleccionamos once poemas de autores galegos musicalizados por artistas e grupos da plataforma, para celebrar que, como as versos de Xela, teñen moito que dicir.

Intempériome, Xela Arias - A Banda da Loba

Pranto matricial, Valentín Paz Andrade - 2naFronteira

Highway to Heaven, Yolanda Castaño - Chicharrón

Nom existe a morte, Carvalho Calero - MJ Pérez

Lúa de prata, María Victoria Moreno - Fuxan os Ventos

Cortina, Xosé María Díaz Castro - Zënzar

Morro en ti, Lois Pereiro - Anxo Blas

Subiote, Xosé Neira Vilas - Rodrigo Ramos

Quen puidera namorala (‘No niño novo do vento’), Álvaro Cunqueiro - MOURA

Pasmón, Celso Emilio Ferreiro - O Cadelo Lunático

Camiño Branco, Rosalía de Castro - Sheila Patricia