As letras escritas por Ethan Elliot capturan de forma conmovedora a desgarradora loita dunha persoa contra un trastorno alimentario. Os versos afondan no conflito interno e as emocións contraditorias que xorden da atractiva pero insidiosa idea de delgadez e control.

O artista reflexiona sobre o falso confort que a desorde trae, contrastando a aparencia exterior de estar ben coa turbulencia interna e a negación. Ao longo da letra, o protagonista enfróntase a unha presenza escura e destrutiva chamada Ana, que personifica o dominio da desorde sobre a súa vida.

En definitiva, as letras transmiten unha mensaxe de triunfo e empoderamento mentres a protagonista proclama a vitoria sobre "Ana" e recupera o control, facendo fincapé na viaxe cara á autoaceptación e á liberación das cadeas da desorde.